منشور اخلاقی نشریه

 این نشریه از قوانین COPE (کمیته اخلاق در انتشار) پیروی می کند.

تمامی دست اندرکاران محترم این مجله از قبیل نویسندگان، داوران، هیئت تحریریه، مسئولان و کادر دفتری مجله خود را ملزم به رعایت منشور اخلاقی مجله دانسته و تمام تلاش خود در راستای تحقق این موازین بکار خواهند بست:

رعایت حقوق مالکیت فکری: تلاش خواهد شد تا با ارائه ی دقیق مشخصات نویسندگان کلیه ی حقوق معنوی آن ها محفوظ مانده و از انتشار مطالب ارائه شده به این مجله توسط سایرین ممانعت بعمل آید. همچنین به هیچ وجه مقالات پیش از چاپ در مجله در اختیار سایرین قرار نگرفته و صرفاً مسئولین مجله به مقالات ارسالی دسترسی خواهند داشت.

داوری تخصصی و منصفانه: تصمیم گیری در مورد وجاهت علمی مقالات در هر مرحله ای بدون توجه به خصوصیات جنسیتی، قومی، نژادی و گرایشات جنسی، مذهبی، سیاسی و عقیدتی بوده و کلیه ی مقالات بدون ذکر نام نویسنده به داور یا داوران تخصصی ارجاع می گردد.

حفظ محرمانگی: مشخصات نویسندگان تا قبل از چاپ و مشخصات داوران همواره بصورت محرمانه مورد محافظت قرار گرفته و تا زمان مزبور به جز مسئولین مجله، هیچ شخص دیگری به مشخصات مورد اشاره و نیز فایل مقالات دسترسی نخواهد داشت.

نویسندگان، موظف به پرهیز از «رفتار غیراخلاقی انتشاراتی و پژوهشی» (Research and publication misconduct) به شرحی که در ادامه توضیح داده خواهد شد؛ می‌باشند. اگر در هر یک از مراحل ارسال، داوری، ویرایش، یا انتشار مقاله در نشریه علمی - پژوهشی صنایع الکترونیک یا پس از آن، از وقوع یکی از موارد ذیل اطمینان حاصل شود، «رفتار غیراخلاقی انتشاراتی و پژوهشی» محسوب شده و سردبیر مجله، حق برخورد قانونی با آن را خواهد داشت:

– «جعل داده‌ها» (Fabrication): عبارت است از گزارش مطالب غیرواقعی و ارائه داده‌ها یا نتایج ساختگی به‌عنوان نتایج آزمایشگاهی، مطالعات تجربی و یا یافته‌های شخصی؛ ثبت غیرواقعی آنچه روی نداده است؛ جابجایی نتایج مطالعات مختلف و نظایر آن‌ها.

– «تحریف داده‌ها» (Falsification): عبارت است از ثبت و ارائه نتایج پژوهش به‌نحوی که جزئیات اجرای پژوهش یا فرآیند جمع‌آوری داده‌ها دست‌کاری شود؛ داده‌هایی حذف یا تغییر یابند؛ برخی نتایج کوچک به‌منظور پنهان کردن واقعیات بزرگ‌تر، بزرگ‌نمایی شود (Juicy quotes) تا نتایج پژوهش در راستای اهداف خاص دنبال گردد یا نتایج ارائه‌شده مورد تردید قرار نگیرد.

– «سرقت علمی» (Plagiarism): عبارت است از استفاده غیرعمدی یا تعمدی از کلمات، ایده‌ها، عبارات، ادعاها و یا مستندات دیگران بدون قدردانی، توضیح و استناد مناسب به اثر مورد استفاده و صاحب (صاحبان) آن اثر. به‌عبارت دیگر، کپی‌برداری در نوآوری ادعایی مقاله، شباهت‌های ساختاری در نوشتار یا به‌کارگیری ایده‌ها و نتایج پژوهش‌های دیگران، بدون ارجاع مناسب به آن‌ها به‌عنوان یک پژوهش اصیل علمی، هریک نمونه‌هایی از سرقت علمی محسوب می‌شوند.

– «اجاره علمی»: منظور آن است که نویسنده (نویسندگان)، فرد دیگری را برای انجام پژوهش به‌کار گیرد و پس از پایان پژوهش، نتایج حاصل از آن را عیناً و یا با دخل و تصرف اندکی به نام خود منتشر کند.

– «انتساب غیرواقعی»: عبارت است از منسوب کردن غیرواقعی یک یا چند نفر از نویسندگان مقاله به افراد، مؤسسات، مراکز یا گروه‌های آموزشی و پژوهشی؛ در حالی که نقشی در اصل پژوهش منتشرشده نداشته‌اند.